Wanneer mensen mij op dit moment vragen hoe het met me gaat, antwoord ik hen eerlijk
hoe het de vork in de steel zit: “Om eerlijk te zijn, zou het veel beter kunnen gaan met mij ! En ik vind dat dit gezegd moet kunnen worden.“
Een woordje uitleg hierbij is misschien wel op zijn plaats.
Op dit moment ben ik letterlijk oververmoeid! Mocht mijn vriend er niet zijn, die me af en
toe verplicht een pauze te nemen, zou ik namelijk kunnen blijven werken.
SORRY, I CAN HELP IT.
Wat ik doe, doe ik met passie. Eenmaal je door passie gedreven wordt, kan je eindeloos blijven verdergaan. Je zou, zoals ik, het beste van jezelf blijven geven, manieren blijven zoeken om nog beter te worden, om nog meer zaken te realiseren,
om nog meer zaken te kunnen aanbieden, enzovoort.
Eigenlijk stopt het nooit.
Met als gevolg dat ik geen aandacht heb voor de signalen dat men lichaam me stuurt.
Nu ik er bij stil sta, besef ik hoe uitgeput ik ben. Zowel lichamelijk als mentaal.
Ik weet dat ik dit vooral aan mezelf te danken heb.
Het is een gevolg van de hoge verwachtingen dat ik mezelf elke dag opnieuw opleg.
Daarnaast zijn er nog de dagelijkse verplichtingen in het leven, de grote dromen die ik heb
en probeer te realiseren en natuurlijk de huidige maatschappij waarin we leven.
We raken steeds meer vervreemd van elkaar en van onszelf. Zelfs eens samen rond een
tafel zitten en effectief praten blijkt moeilijk te zijn. Evenals het opbrengen van wat
empathisch vermogen.
Ik vraag me af waar onze kracht uiteindelijk gebleven is? De kracht van zelfrespect, maar ook
de kracht van samenhorigheid?! Luisteren naar wat goed is voor jezelf, ervan overtuigd zijn
dat jijzelf keuzes in het leven kan én mag maken en hiervoor geen verantwoording moet
afleggen. Tot slot, ben jij het nog altijd die alle kaarten in handen heeft.
Daarnaast zou ik je willen vragen om per dag 3 doelen te zoeken. Schrijf deze op en telkens
wanneer je één van deze doelen hebt bereikt, doorstreep je ze. Belangrijk hierbij is wel dat
het geen onrealistische doelstellingen zijn. Je zal merken dat dit veel veranderingen teweeg zal brengen.
Schrijf ook per dag 3 positieve gebeurtenissen op. (Probeer het, ook al had je een vandaag een ‘baaldag’).
Ben jij klaar om samen met mij deze eerste stappen te zetten?
Vergeet hierbij vooral niet stil te staan bij alle kleine dingen.
Ook belangrijk: tracht te luisteren naar jezelf! En als laatste: beloon jezelf!
Het leven is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn ! Soms kan het echt tegenzitten!
Probeer echter om niet in de neerwaartse spiraal van destructieve gedachten terecht te komen. Tracht eerder de situatie te aanvaarden zoals ze is.
Oké, het is jammer dat het even wat tegenzit.
Lukte het vandaag niet? Oké, dat is jammer. Maar misschien lukt het morgen wel! Wie weet het? Zolang je nooit opgeeft en het beste wilt voor jezelf en je naasten, komt alles dik in orde.
Helemaal bij de aanvang van mijn post gaf ik aan dat ik mij slecht voelde.
Ik heb wat tegenslagen te verwerken gekregen en mijn lichaam is uitgeput.
Daarbovenop, kreeg ik enkele dagen geleden nog een tegenslag te verwerken.
En weet je wat ik dacht?
Het gaf me juist meer motivatie. Ik heb me voorgenomen mijn geluk niet te laten afhangen
van eventuele afwijzingen of omdat het even niet loopt hoe het zou moeten lopen.
NEEN!
Ik wil de kansen in mijn leven met beide handen grijpen. En mijn eigen leven zelf kleuren
geven.
Vol goede moed stapte ik mijn auto in. En wat had ik geluk; door de boxen galmde een
happy-deuntje. Met de radio op megaluid, zag ik één van de helderste regenbogen dat ik
een lange tijd had gezien! Ik was instant GELUKKIG!
Regenbogen staan voor mij voor ‘reflectie’. Reflecties van prachtige mogelijkheden. En niet te vergeten, een regenboog laat ons zien dat al de pijn of moeilijkheden die ons pad kruisen niet de uitkomst zijn, maar dat we hierdoor moeten kijken en door moeten zetten om
uiteindelijk een geweldig mooie regenboog (of resultaat) te verkrijgen.
Dus geniet van de rit.
Draai niet rond, kijk niet achterom, blijf vooruitgaan en blijf ervoor gaan.
Geef nooit de moed op, hoe moeilijk het soms ook is.
BTW: De kist met goud staat altijd aan het einde van de regenboog, noch in het begin, noch
ergens tussenin!
Hey Annelies, wat een bijzonder verhaal. Blij te zien dat je hier openhartig over schrijft. We gaan met heel veel weer door een moeilijke periode. En ja, met mij gaat het ook niet zo goed. Sedert vandaag ben ik thuis tot en met begin december. Het werk heeft veel energie van mij gevraagd en ook ik luister niet altijd naar de signalen van mijn lichaam. Wat ik voel van de veranderingen op het werk geeft mij inzichten dat het op die manier niet verder kan en dat ik me liever bezig hou met de dingen die me gelukkig maken.
Wat me echt gelukkig maakt is het voelen en zien van innerlijke en uiterlijke schoonheid van de mensen...ben dus op zoek naar een nieuwe uitdaging die dit alles mogelijk maakt.
Denk nog vaak terug aan die eerste leuke share-Day bij jou in het salon waar we in beperkte groep onszelf konden zijn, openhartige gesprekken hadden en op het einde mochten afsluiten met een hartverwarmende knuffel. Hopelijk tot binnenkort. In Licht en Liefde, Yves 🙏🏻